Aniołek... z brzuszkiem :)

…Pamiętam jak tydzień temu w czwartek wieczorem siedziałam przy komputerze i przeglądałam zdjęcia, które chciałam umieścić na blogu. Jednocześnie rozmawiałam z Adamem o planach na kolejny dzień. Poranek i większą część czwartku poświęciłam na porządki – w końcu dotrzymałam danej sobie obietnicy, że przygotuję szafkę na ubranka dla Dzidziusia, oraz że dopakuję kilka ostatnich rzeczy do walizki do szpitala.

Mój termin porodu był na około 20 września, więc robiłam wszystko na spokojnie – z myślą, że jeszcze będę miała około 2 tygodnie na zweryfikowanie tego, co przygotowałam. Co więcej, kładłam się spać planując, że następnego dnia wykończę kilka pudełek – już miałam naszykowane farby, oraz wzory do naklejenia…

Tymczasem w piątek 8 września nad ranem odeszły mi wody, zaczęły się skurcze, o 6:00 dotarliśmy do szpitala, a o 7:00 mała Ewa była już z nami. Jak teraz o tym myślę, to… no jest to szok :)

Przez ostatni tydzień kłębiły się we mnie różne przemyślenia, emocje, wrażenia i sądzę, że blog będzie dobrym miejscem, żeby je troszkę uporządkować – opisanie tego wszystkiego traktuję jako taki… sposób na relaks, uspokojenie się :) Zrobiłam z tego alfabet – było mi wygodnie do każdej litery przypisać jakieś skojarzenie.

Przy okazji pokazuję jedną z dwóch moich anielskich postaci inspirowanych macierzyństwem. Gdzieś kiedyś widziałam na Facebooku aniołka z brzuszkiem i pomyślałam – czemu nie? :)

Pierwsza postać plus pierwsza część alfabetu. W ramach relaksu wkrótce zajmę się dalszym ciągiem.
Przy okazji chętnie znów zajrzę do blogowego świata i popatrzę co nowego powstało... :) potrzebuję takich chwil tylko dla siebie, oczywiście jak już uda mi się pospać...



A – Apetyt… na słodkości :) mam na okrągło. Do tego wzrosło moje zapotrzebowanie na mleko, które zresztą zawsze lubiłam. A teraz w ogóle wszystko smakuje inaczej – może ze względu na laktację? Nie wiem :)

B – Brzusio. Szczerze mówiąc teraz jakoś tak mi smutno i pusto bez Maleństwa pod sercem… Frustruje mnie to, że tak powoli brzuszek się goi (niestety nie obyło się bez cesarki – o tym poniżej), i przez to nie mogę działać i poruszać się tak jakbym tego chciała.

C – Cięcie. Pamiętam, że jak dowiedziałam się, że jestem w ciąży, zaczęłam pytać wśród znajomych o doświadczenia związane z porodem. Po usłyszeniu kilku przyprawiających mnie o mdłości historii o naturalnym porodzie, doszłam do wniosku, że cesarka będzie lepsza. Później, jak już dowiedziałam się więcej o tym zabiegu, od razu zmieniłam zdanie. Do samego końca – gdy przyjechałam do szpitala, byłam przekonana, że będę rodzić naturalnie. Niestety… Malutka chciała wyjść na świat zaczynając od pupci. A przed pupcią najpierw wyciągnęła rączkę… Nie było wyjścia, natychmiast mnie pocięli… To wspomnienie nie należy do najprzyjemniejszych. Oszczędzę szczegółów.

D – Dieta. W ciąży nie stosowałam żadnej. To znaczy stosowałam – na zasadzie „jem, na co mam ochotę”. Bywało, że o 4 rano chciało mi się opiekanej bułki posmarowanej białym serkiem. Piłam czasem kawę, regularnie jadłam czekoladę, itd. Wyszło mi to chyba na zdrowie, bo wszystkie badania krwi były w normie, poza żelazem (ale regularnie miałam spadki żelaza przed ciążą). Teraz przy karmieniu piersią poczytałam trochę o diecie sprzyjającej laktacji… I o mało co nie zwariowałam. Jeden z przykładów – w broszurce na temat diety matek karmiących wyczytałam, że należy omijać kakao, herbatę czarną i fasolkę. No tak… A wszystko to podawali do jedzenia w szpitalu…

E i F – Ekspedientki i Farmaceutki. Wielkie podziękowania dla tych pań-pracowników sklepów i aptek, które chciały dostrzec mnie i mój brzuszek i prosiły mnie na początek kolejki. Również dla tych pań-klientek, które przepuszczały mnie przed siebie. Co jest smutne, zdecydowana większość osób (w tym wszyscy panowie) w sklepach udawała, że mnie nie widzi – na widok brzuszka odwracali wzrok z przerażeniem… W sumie może było to nawet zabawne, poobserwować tych ludzi… :) Nie przeszkadzało mi to, bo generalnie ciążę znosiłam dobrze – ale gdy przyszły upały, a ja w trzecim trymestrze, opuchnięta, spocona i obolała, musiałam jechać na zakupy… cóż… wtedy zaciskałam zęby i tak po prostu było mi przykro.

G – Gofry. Uwielbiam :) w ciąży smakowały mi wyjątkowo. Zawsze z bitą śmietaną i owocami. Nie wiem jak wytrzymam bez tych przyjemności – lada moment zabraknie świeżych owoców, a i mój ulubiony punkt gofrowy będzie zamknięty na jesień i zimę…

H – Hobby. Czas na odpoczynek, który przysługiwał mi w czasie ciąży, wykorzystałam głównie na decoupage i czytanie. Nie żałuję. Czuję, że porządnie naładowałam baterie dzięki temu, że poświęciłam czas na swoje pasje. Teraz też chętnie w ramach relaksu podłubałabym, pomalowała, ale… to jeszcze musi chwilkę poczekać :)

I – Internet. Omijałam wszelkie strony i fora związane z ciążą. Nie żałuję :) Jak miałam z czymś problem, rozmawiałam z położną.

J – Jogurty. Mniam :) często jem jogurty naturalne z suszoną żurawiną, słonecznikiem, płatkami migdałów, czasem dorzucam trochę musli… Pyszności :)

K – Kondycja. Lubię chodzić, poruszać się, przed ciążą starałam się regularnie ćwiczyć. Jak dowiedziałam się, że w brzuszku mam Maleństwo oczywiście ograniczyłam wysiłek fizyczny. Sądziłam, że to, że jestem dość młoda i zdrowa oszczędzi mi trochę dolegliwości związanych z ciążą. Owszem, mdłości nie było. Raczej senność. Ale opuchnięte, bolące nogi mnie nie ominęły. Najgorszą niespodzianką było to, że nie mogłam w którymś momencie wejść na czwarte piętro „na raz” – musiałam robić przystanki…

Aktualizacja: druga część - i druga anielska postać - są w TYM POŚCIE :)

Ponieważ okres ciąży jest już dla mnie wspomnieniem... (i to bardzo miłym wspomnieniem :)) swoją pracę posyłam na wyzwanie "Wspomnień Czar" na blogu Klub Twórczych Mam. Szczegóły po kliknięciu w banerek:

Hasło w konkursowym bloghop to "wspomnienia" :)