Wiosna?

Wiosna?... Chyba tak? Google podpowiada mi, że to dziś pierwszy dzień wiosny?
                  Zgubiłam się ostatnio w czasoprzestrzeni... ;)

Miałam coś opublikować, próbuję od kilku dni... Może dziś się uda :)

Ostatnio nastrój miałam mniej więcej taki:
              Czy czasem też tak macie, że zastanawiacie się PO CO TO WSZYSTKO?...
Czasem patrzę na ten mój blog... i na te moje zakładki, torebki, pudełka... na te wszystkie zgromadzone preparaty, farby, pędzelki, drewienka, serwetki, pastele, papiery, sznurki, koronki, wszystkie te poupychane po szafkach przydasie...
I zastanawiam się...
         Po co ja to robię?
Jest to bardzo negatywnie naładowane pytanie. Pełne niechęci, demotywacji, niezadowolenia, a nawet wstrętu do samej siebie.
Przychodzą takie chwile, gdy mam ochotę wyrzucić cały ten mój kram, bałagan do śmieci.
           ...Przecież nie ma z tego pożytku, przecież tylko gromadzę, przecież tylko wydaję pieniądze, przecież to nikomu niepotrzebne, przecież inni lepiej to robią, przecież to tylko miejsce zajmuje, przecież... przecież...
 I tak się to ciągnie. Dniami, tygodniami...
          Ciągnie się, i ciągnie... ale zawsze mija :)


Nadchodząca wiosna powoli zmienia moje nastawienie.
 Z powrotem znalazłam w sobie chęć by sięgnąć po książki i powieści. Biorę to za dobry znak :) bo od miesiąca nie mogłam się zmotywować by czytać, choć zwykle uwielbiam to robić.

Chciałabym coś zmienić w szablonie bloga. Zaczęłam już pierwsze porządki, ale mam ochotę na nowości graficzne. I chciałabym sięgnąć po nowe techniki i farby... Zobaczymy, czy moja Ewunia pozwoli na jakieś wolne chwile, żeby to wszystko (albo chociaż część) zrealizować.

Chciałabym pokazać 3 zakładki, z wiosennymi motywami. Na te papiery miałam ochotę już w listopadzie zeszłego roku. Zakładki zaczęłam robić w grudniu :) a skończyłam... niedawno...

W dalszej części - fotki, i raczej krótko (ale treściwie, mam nadzieję ;)) o kilku książkach.


Zacznę od tego, że... już wiem, że muszę robić zdjęcia książek, które czytam :)
Fotki zawsze sprawiają, że jest bardziej atrakcyjnie, a ciągle - w ferworze czytania - zapominam o tym.

Pierwsza zakładka z obu stron:
(zakładki są podmalowane - szczególnie na górze i na dole, ponieważ papier nie zakrywał całości drewienka, zabrakło ok. 0.5cm na górze i na dole)

Jojo Moyes
Srebrna zatoka - trafiłam na nią przypadkiem w bibliotece, później chciałam ją kupić, ale... nie ma jej w żadnej księgarni :(
Jest absolutnie fantastyczna. Nigdy nie byłam w Australii, ale autorka ma niezwykły talent do opisów, i przez to mam wrażenie, że odwiedziłam te miejsca.... Plaża, ocean, hotelik... nadal mam je w głowie, mimo że minęło już kilka miesięcy odkąd przeczytałam tę książkę :)
Fabuła wciągnęła mnie od razu... Nie tylko ze względu na wydarzenia (często zaskakujące), tematykę (jest i miłość, i tajemnica, i nie tylko :)) ciekawych bohaterów, ale także na doskonale wyważone zdania, dobór słów... Czuć, że autorka świetnie wiedziała, co chce powiedzieć i jak to ująć.
Magia :)
Zanim się pojawiłeś - Bardzo ciekawe podejście do trudnego tematu... Nie chcę zdradzać o jaki temat chodzi (choć pewnie wiele osób widziało film :)).
Zarówno przy książce jak i przy filmie poryczałam się, wylałam całe morze łez... choć jednocześnie - może paradoksalnie - cała historia mocno mnie podbudowała. I została ze mną. I na pewno zostanie.
Polecam także film, który obejrzałam po czytaniu. Zaskoczył mnie, naprawdę wiernie oddaje powieść, choć brakuje jednego czy dwóch (tak uważam) istotnych wątków.

Jojo Moyes podbiła serce także mojej mamy, dla której na urodziny kupiłam cały pakiet powieści tej autorki :) Sama też zamierzam się do niego wkrótce dobrać.

Terry Pratchett
Czy mówiłam już kiedyś, że od wielu wielu lat jestem szaleńczo zakochana we wszystkich jego książkach? :)
Mam prawie wszystkie jego powieści, wracam do nich regularnie; dla mnie Terry jest i zawsze będzie GENIUSZEM.
Stworzył rewelacyjny Świat Dysku. Niby fantastyka - ale! - tematy, które porusza są zadziwiająco bliskie naszemu światu... :)
Cenię go za poczucie humoru (nikt go nie przebije pod tym względem!), za OGROMNY talent, wrażliwość, doskonały zmysł obserwacji, analizę zachowań ludzkich, za jego niesamowitą wiedzę, za filozofię, za oryginalne pomysły... Za wszystko.
Gdy czytam jego książki czuję jak mój mózg dosłownie... przestawia się, zaczyna inaczej funkcjonować, jak szare komórki się otwierają a niektóre eksplodują (czasem ze śmiechu :)).
W ostatnich miesiącach powróciłam do jego serii dla młodzieży - o czarownicy Tiffany. Zresztą od tej serii zaczęła się cała moja miłość do niego.
Wolni Ciut Ludzie, Kapelusz pełen nieba, Zimistrz, W północ się odzieję, Pasterska korona... Wszystkie te pozycje na pewno podsunę mojej córce jak trochę podrośnie :)
Podobnie jak powieść, która do cyklu o czarownicach nie należy, ale która jest równie wyśmienita :) czyli Zadziwiający Maurycy i jego edukowane gryzonie.

Liliana Fabisińska
Na jej powieść Córeczka trafiłam w bibliotece przypadkowo.
Książkę przeczytałam w dwa dni, choć niezły z niej grubasek ;)
Zaciekawiła mnie do pierwszych słów... a koniec - zaskoczył (był z rodzaju "o jaaaa, nie wierzę! Naprawdę??? ale ŻE JAK???")
A do tego Córeczka porusza wiele ważnych współczesnych tematów... 
Przeczytałam też Śnieżynki. Choć... Córeczka dla mnie ma "numer jeden"! :)


Anna J. Szepielak
Na jej książki natknęłam się także w osiedlowej bibliotece. Spodobały mi się okładki oraz pokaźna objętość - a lubię jak się czyta duuuużo i przyjemnie :)
Młyn nad Czarnym Potokiem, Wspomnienia w kolorze sepii, Znów nadejdzie świt - wszystkie dostarczyły mi właśnie tego "duuuużo i przyjemnie" w przyjaznym, niespiesznym tempie, do tego w lekko wiejskich, sielankowych klimatach, które też lubię.
Każda z nich łączy współczesność z przeszłością - bardzo lubię kiedy akcja powieści sięga do przeszłości bohaterów, przeszłości takiej pokoleniowej, często do poprzednich wieków... a do tego zawiera sekrety i tajemnice :)

Jodi Picoult
Również znalezione w bibliotece :)  Zaczęło się od Czarownic z Salem Falls...
Do tej pory przeczytałam jeszcze Przemianę, Bez mojej zgody i Jesień cudów... i na pewno na nich nie skończę.
Najbardziej uderzyła we mnie Przemiana... Kilka dni ją trawiłam w sobie. Nie byłam w stanie zacząć innych powieści.
 Znacie Zieloną milę S. Kinga? Tutaj jest trochę podobnie (też za kratki trafia mężczyzna o niezwykłych, jak się wydaje, zdolnościach, i również  jest skazany za morderstwo), ale zdecydowanie więcej tu wątków na temat religii i systemu sądownictwa. Do tego cały przegląd barwnych, intrygujących postaci, trochę romansu, trochę życia rodzinnego, wiele tajemnic, niespodzianek w toku akcji... Wszystko wspaniale wyważone; mieszanka doskonała!
Przemiany też nie mogę dostać w żadnej księgarni :(
Autorka jest po studiach humanistycznych i pedagogice, co czuć na każdej stronie - Jodi Picoult ma ogromną wiedzę, a do tego jest szalenie inteligentna i utalentowana.
Bez mojej zgody też jest "mocna" - właśnie z tego rodzaju, kiedy kończysz czytać książkę i... nie masz siły sięgnąć po następną. Uderza do głowy jak alkohol.
Podoba mi się także, że niektóre wątki w książkach J. Picolut są tak apetycznie niedopowiedziane...

Oczywiście książek, które przeczytałam było więcej. Ale uznałam, że nie sensu wspominać o tych, które po prostu... gdzieś mi się zapomniały (były tylko zapełniaczem czasu), albo których czytanie przerwałam (bo były nudne, przewidywalne, płytkie...), albo przy których z trudem dobrnęłam do końca.

Zakładki zgłaszam do zabawy u Magos - Zakładowy Zawrót Głowy. W tym miesiącu temat to "Francuskie klimaty". U mnie są napisy po francusku, dlatego zgłaszam mój komplet :) Obrazek prowadzi do strony zabawy.