Prezentowo i refleksyjnie...

Dziś chciałabym pokazać prezent, który wykonałam samodzielnie dla kogoś, kogo znam większość swojego życia :)

Kiedy pracuję i tworzę, myślę o różnych sprawach; lubię to uczucie oderwania od codzienności, moje myśli wędrują innymi ścieżkami niż w ciągu np. wykonywania typowych prac domowych. Jestem spokojniejsza, bardziej skłonna do refleksji, mam w sobie więcej optymizmu i pozytywnej energii.

Ten piórnik i zakładka powstały dla Pauliny - poznałyśmy się kiedy miałyśmy 7 lat, pierwszego dnia szkoły podstawowej... Dlatego podczas tworzenia rozmyślałam między innymi o dzieciństwie... :)

Zapraszam do oglądania i krótkiego czytania...

Najpierw kilka słów o samej pracy. Jest to kolejny projekt, w którym spróbowałam czegoś dla mnie nowego :) tym razem były to tzw. przecierki. Zarówno zakładkę jak i piórnik pomalowałam najpierw bejcą Bartka (kolor chyba ostryga, a może popiel mroźny? Już nie pamiętam... :)), później lakierem (żeby bejca nie weszła w reakcję z kolejnymi warstwami), farbą kredową białą i przetarłam papierem ściernym. Efekt chyba całkiem niezły :)

Wzór to kawałki serwetek, transfer wydruku laserowego robiłam na klej do decoupage. Całość jest wykończona lakierem Altax półmat. Na wieczku udało mi się osiągnąć efekt idealnie płaskiej powierzchni, z czego jestem bardzo zadowolona :) nie widać brzegów serwetki ani brzegów transferu, a jest to coś do czego zawsze dążę.

..... Kiedyś usłyszałam, że fajnie byłoby znów być dzieckiem. Albo nastolatkiem. Niby tak - w końcu nie trzeba było się wtedy martwić zarabianiem pieniędzy, przyziemnymi sprawami takimi jak gotowanie, człowiek był młodziutki, wielu spraw cudownie nieświadomy... dla większości z nas lata szkolne mogą kojarzyć się z beztroską, której może brakować w dorosłości...

Zastanawiałam się nad tym - czy chciałabym być znów dzieckiem, albo czy chciałabym wrócić np. do liceum? Teraz zbliżam się do trzydziestki, mam za sobą kilka lat studiów i pracy w różnych miejscach (pracy nie zawsze przyjemnej, nie zawsze godziwie nagrodzonej, i z nie zawsze sympatycznymi przełożonymi), uciułałam trochę grosza na własne cztery kąty, i wkrótce zostanę mamą...
Na pewno będąc dzieckiem miałam mniej zmartwień i odpowiedzialności niż teraz. Kiedyś rodzice dbali o to, żebym miała się w co ubrać, co zjeść, nie musiałam płacić rachunków, planować budżetu domowego, nie musiałam myśleć, który proszek do prania kupić, co podać jak goście przyjdą, jak przyszyć sobie guzik, nie musiałam pamiętać o praniu, zmianie pościeli, podatku od nieruchomości, ubezpieczeniu auta...
Ale... chyba nie chciałabym wrócić do tamtych czasów :)

Podoba mi się to, że teraz jestem niezależna. Decyduję sama o sobie i o swoim życiu. Jestem także bardziej świadoma siebie i swojego otoczenia, uczę się, mam coraz więcej doświadczeń, nabieram dystansu do wielu spraw, rozwijam się, inaczej przyswajam wiedzę niż kiedyś, kształtuję swoje własne zdanie i opinie, mam większą kontrolę nad swoim zachowaniem i emocjami... gdy patrzę wstecz to... jako dziecko czy nastolatka byłam raczej głupiutka... :) wiem, że nie zamieniłabym swojej samoświadomości i niezależności na tę beztroskę z dzieciństwa.

Jednocześnie wiem, że jestem na etapie takiego... początku dorosłości i pełnej dojrzałości. Przede mną jeszcze duuuużo pracy nad sobą, mnóstwo wyzwań (macierzyństwo będzie chyba największym), prób, niekoniecznie przyjemnych doświadczeń... Ale chcę tego wszystkiego :)

Chcę się dalej uczyć i rozwijać.
Dzieciństwo było całkiem przyjemne, owszem, ale nie chciałabym tam wrócić... Teraz przede mną dzieciństwo naszego dziecka :) Coś czuję, że to będzie dopiero przygoda...

Swój projekt - zestaw prezentowy - zgłaszam na wyzwanie w Art Piaskownicy. Tematem są motywy roślinno-kwiatowe. Szczegóły w TYM poście, a tu banerek:

Czerwcowa aktualizacja:
Ta praca zajęła drugie miejsce w wyzwaniu Art Piaskownicy :) (wyniki TUTAJ) Dziękuję za wyróżnienie!