O pewnej inspirującej ścianie...

Kawałek moich wspomnień:
Rok 2015, wakacje. Ja i mój Adam stoimy przed:
- ogromnym regałem z farbami w jednym z dużych marketów budowlanych,
- trudnym ostatecznym wyborem kolorów ścian do naszego mieszkania (debata nad kolorami trwała już wtedy od wielu tygodni).

Ja: To może wybierzmy coś bezpiecznego... beż... szary... naturalne, uniwersalne kolory...
Adam: [milczy]
Ja: ?

Adam: Nieee...
Ja:[milczę i mam już dość, bo nie możemy podjąć decyzji od 40 minut]
Adam: Fioletowy.
Ja: Co?
Adam: Fioletowy. Jedna ściana będzie fioletowa. [i wziął kubełek z nazwą "magiczny fiolet", o dość wyrazistym, mocnym odcieniu; był to kolor którego W ŻYCIU bym nie wybrała, bo zwykle jestem zwolenniczką delikatnych barw, w szczególności do pomieszczeń]
Ja: [było mi już naprawdę obojętne, w brzuchu mi burczało i chciałam już wracać na obiad] Dobrze, weźmy go. Ale jak mi się nie spodoba, to przemalujesz ścianę dokładnie na taki kolor, jaki ja będę chciała, ok?

...Ale, jak się okazało, nigdy bym nie chciała niczego zmienić :)
 Ściana została pomalowana "magicznym fioletem" i wygląda fantastycznie; pomysł okazał się być genialny i na dodatek super-inspirujący.
Jak jesteśmy gdzieś w sklepie typu Ikea szukamy dodatków i dekoracji w fiolecie, udało nam się kupić podkładki pod talerze, doniczki, pudełka, świeczki... I ciągle szukamy nowych elementów :)

Od momentu wyboru "magicznego fioletu" zaczęłam tworzyć więcej prac w tym kolorze (kilka widać w galerii z 2015 i 2016 roku), i ta fascynacja trwa do dziś. Ostatnio na przykład powstało kolejne pudełko mające na celu pomieszczenie mojego kreatywnego bałaganu.

Środek jest pomalowany bejcą fioletową (zmieszałam bejcę jagodową i białą). Na zewnątrz jest farba kredowa i papier ryżowy. Przy tej pracy utwierdziłam się w przekonaniu, że jednak wolę serwetki... papier ryżowy potrafi być okrutny - niektóre włókna są okropnie grube, i wymagają znacznie więcej szlifowania i lakierowania niż zwykła poczciwa serwetka.

Napis z przodu wykonałam ręcznie, za pomocą cieniutkiego pędzelka. Życie to podróż, nie wyścig... gdy tylko zobaczyłam ten krótki tekścik, wiedziałam, że chcę go gdzieś umieścić w widocznym dla mnie miejscu, bo przypomina mi o tym, co dla mnie ważne i o tym, czego ciągle się uczę. Wiele miesięcy temu zauważyłam, że mnóstwo różnych sytuacji postrzegam w kategoriach rywalizacji, i tego czy jestem "lepsza" czy "gorsza". Nie byłam tego świadoma, ale odkryłam to, i dzięki temu mogę nad tym pracować :) Ten prosty, krótki tekst świetnie podsumowuje moją lekcję.

Myślę, że moje pudełko-przybornik wpisuje się w wyzwanie na Eko-Deco "gra w kolory: fioletowy" :) dlatego zgłaszam swoją pracę. Szczegóły w tym poście - Wyzwanie: graj w kolory - fiolet.