Nigdy nie mów nigdy

Nigdy nie mów nigdy / Never say never

Przez długi czas oglądałam prace typu album albo kartka, prace wykonane z akcesoriami do scrapbookingu. Oglądałam i podziwiałam, ale jakoś… tworzyć tak nie chciałam :)
Jednak gdy nadeszły pierwsze urodziny Ewy i organizacja przyjęcia, pomyślałam – warto byłoby przygotować podziękowania dla gości. I się zaczęło…
Kartki, które tutaj widać to mój debiut w tej dziedzinie rękodzieła. Papiery pochodzą z kolekcji „Love in bloom” (Piątek Trzynastego). Od siebie dodałam akwarelowe tło i  akwarelowe listki. Napis „dziękuję” wydrukowałam u siebie na drukarce.
W środku zrobiłam specjalne „uchwyty”… Czy domyślacie się na co? ;) O tym poniżej…
 

For a long time I’ve been seeing works like an album or a card, works made with accessories for scrapbooking. I’ve been admiring them but somehow… I didn’t want to create using this technique :)
However, when Eve’s first birthday came I thought – it would be nice to prepare something like “thank you” for all the guests. And then it started…
The cards that you can see here is my debut in this area of handcraft. The papers come from “Love in Bloom” collection. I added my watercolor background and leaves. I printed “thank you” on my printer at home.
Inside there are special “handles”. Do you know what for? Read below…

Na rowerze po niespodziankę / For a surprise by bike

Podczas spotkania pstrykałam wszystkim fotki, co wcale nie było takie łatwe i przyjemne (o tym w części „Ja nieładnie wychodzę!”). Gdy zebrałam odpowiednią ilość  zdjęć, posadziliśmy gości do stołu do tortu, a ja poszłam wypożyczyć łódzki rower publiczny i pognałam do Rossmanna.

Tam wywołałam zdjęcia „od ręki” i popędziłam z powrotem do restauracji. Zdjęcia umieściłam właśnie w tych uchwytach… Każda kartka była spersonalizowana w środku – jeśli na przykład daliśmy podziękowanie dla dziadków, to w środku były zdjęcia dziadków i Ewy razem :)
Zaskoczenie gości – bezcenne!
Co było bardzo miłe goście zachwycali się nie tylko samymi zdjęciami, ale także właśnie tą „oprawą” czyli kartką („Sama to zrobiłaś?!”).

During the party I took lots of photos, which wasn’t really easy and pleasant (I’ll write about it below „I don’t look nice!”). When I collected enough photos we invited the guests to the table to have some cake and I went to rent a public bike. I raced to a chemist’s nearby – Rossmann.
I had the photos printed there on the spot and I raced back to the restaurant. I put the photos in the “handles”. Each card was personalized inside – if we gave it to grandparents inside there were pictures of grandparents with Eve together :)
The guests were taken by surprise! :)
What was really nice the guests were not only delighted by the photos but by the artwork as well.

Ja nieładnie wychodzę! – Czyli kilka słów o zdjęciach / I don’t look nice! – A few words about photos

Od wielu lat utrzymuję, że warto robić zdjęcia – na rodzinnych imprezach i spotkaniach, na wakacjach… Te zatrzymane chwile, umieszczone w albumach, zamieniają się później w wehikuł czasu.
 Rok temu, kiedy urodziła się Ewa, postanowiłam, że dla niej będę rodzinnym kronikarzem.
Do swojej idei próbuję przekonać rodzinę… Zgadzają się, że taki rodzinny album warto mieć, tylko że… nie chcą pozować do zdjęć… bo podobno źle wyglądają.
„Nieładnie wychodzę”  / „Brzydko wyglądam” / „Nie dziś, nie jestem umalowana” / „Jestem niefotogeniczna” połączone z nerwowym uciekaniem/miotaniem się przez obiektywem  sprawia, że faktycznie zdjęcia wychodzą kiepskie ;)

For many years I’ve been saying that it’s worth taking photos – during family meetings, on holidays… these moments, kept in albums, turn into a time machine…
Last year when Eve was born I decided to keep a family chronicle for her.
I want to convince the family to my idea. They agree it’s important to have such an album, but… they don’t want to pose for photos… because they say they don’t look nice.
‘I look ugly’ / ‘Not today, not without make-up’ / ‘I’m not photogenic’ connected with nervous running away/fidgeting in front of the camera makes the pictures really look bad ;)

Po części to rozumiem, bo kiedy byłam nastolatką zachowywałam się podobnie. Ale! …Ale po kilku latach zorientowałam się, że… jeśli pozuję do zdjęcia … i myślę sobie „chcę wyjść ładnie!” to nagle… naprawdę zdjęcie robi się ładne! A jak dodałam do tego jeszcze uśmiech, i spokojne stanie przed aparatem…  Okazało się, że jest to baaardzo przyjemne! A zdjęcia zawsze wychodzą fajnie! :)
Powoli udaje mi się niektórych przekonać do robienia zdjęć. Jak?
Jak już uda mi się pstryknąć fotkę, to dbam o to, żeby odpowiednio ją wykadrować, poprawić kolory itp. Staram się, żeby wyglądała naprawdę ładnie. Takie zdjęcie wywołuję i daję osobie fotografowanej… Widzę wtedy, że nieufność zdecydowanie się zmniejsza :) Do tego dochodzi możliwość pokazania takiej pamiątki sąsiadom czy znajomym…
Jest też metoda trochę bardziej inwazyjna. Po prostu zamęczam fotografowanych – każę stanąć  tak i tak, przesunąć się, nie zamykać oczu, nie uciekać… aż w końcu mają mnie dość i stają tak jak ja chcę – żeby tylko uwolnić się ode mnie i aparatu! ;) ;)

I understand it in some way. When I was a teenager I used to behave similarly. But! But… after some years I realized that if I pose for a photo… and I think “I want to look nice!” suddenly… the photo really becomes nice! And when I added a smile and standing still… It turned out that it’s veeeery pleasant and the photos always look great!
Slowly… some of the family members seem to be convinced… how?
When I manage to have a photo I take care to cut it properly, improve colours etc. I try to make it look really good. I have the photo printed and give it to the family member… I see then that their disbelief definitely decreases :) Also they can show such a “souvenir” to their friends and neighbours…
There is a more “invasive” method. I just tire them – I order them to stand here and there, move there, not to close their eyes, not to fidget… until they are fed up with me and they pose the way I want – everything to get rid of me and my camera! ;) ;)

Dziękuję za wszystkie życzenia i odwiedziny :)
Thank you for all your wishes and visits :)