O pewnym pudle, o zmianach, o technologii i o tym, że nie zawsze wszystko wychodzi

Uwielbiam bawić się kolorami i dobierać wzory. Wciąż się tego uczę - najczęściej na swoich pracach decoupage, a tym razem także na szablonie bloga. Analizuję, zastanawiam się - dlaczego to nie pasuje do tego? A gdyby połączyć to z tym?... Jak osiągnąć równowagę? Jak nie przesadzić?
Zdaję sobie sprawę, że mnóstwo nauki przede mną. Ale każdy błąd, każda próba, udana lub nie, to kroczek do przodu.

Ostatnio ćwiczyłam dobieranie wzorów i kolorów na pudle, jednym z największych jakie kiedykolwiek zrobiłam.

Spełnia bardzo praktyczną funkcję - odkładam do niego wszystkie rzeczy, nad którymi obecnie pracuję. Do tej pory
moje bibeloty były poustawiane i poupychane na parapecie, krzesłach, stole... A teraz mam je wszystkie w mobilnym pojemniku i w każdej chwili mogę cały swój kreatywny bałagan przenieść w dowolne miejsce :)

Po naklejeniu serwetki postanowiłam pocieniować wzór patyną w płynie. Wykorzystałam do tego cieniutki pędzelek i gąbeczkę. Czy cieniowanie i papranie było potrzebne? - Wzór i tak jest dość bogaty. Do tej pory nie umiem tego ocenić, ale wiem jedno - praca z chudziutkim pędzelkiem, pomimo że wymagająca, sprawia dużo frajdy i ćwiczy precyzję :) I niech to pozostanie najważniejsze.

Aby pokazać skalę pudła włożyłam do niego trochę książek:

 No i... tak jak wpisałam w tytule - nie zawsze wszystko się udaje. Podczas klejenia serwetki podarłam ją. Całe szczęście miałam jeszcze jedną taką samą, więc wydarłam łatkę i później wycieniowałam i zatuszowałam jej brzegi.

Marzyło mi się (i nadal marzy) wprowadzić kilka zmian na blogu, ale nie podobają mi się gotowe szablony; mam taka swoją dość upartą wewnętrzną SAMOSIĘ, która koniecznie chce być niezależna i robić wszystko według jej widzi-mi-się. Zaczęłam czytać, googlować, eksperymentować... i przepadłam na kilka godzin. Uwielbiam uczyć się nowych rzeczy związanych z grafiką i projektowaniem, a blog stwarza mnóstwo okazji do takich poszukiwań.
Widzicie ten napisy w nagłówku i w postach "czytaj dalej"? Napisałam je odręcznie na moim smartfonie - za pomocą specjalnego rysika, który działa jak zwykły długopis. Kilka kliknięć później moje notatki były przekonwertowane na obrazy .png i siedziały na dysku mojego komputera... Niby wychowałam się już w tym pokoleniu komputerowo-komórkowo-internetowym, ale możliwości jakie dają nam nasze urządzenia nie przestają mnie zadziwiać.