Trzy razy ceramika plus jedna refleksja

Obecna pora roku bardzo sprzyja mojej twórczej aktywności :) zauważyłam, że ostatnio naprodukowałam sporo różnych rzeczy, ale zdecydowanie mniej czasu poświęcam na porządkowanie fotek i publikowanie ich tutaj. Czas nadrobić zaległości - dziś kolejne próby w glinie - troszkę mojej ceramiki, udanej i mniej udanej.
...I o jednym wyróżnieniu, które przyznano mojej pracy :)

Ostatnio powstał jeden aniołek, ale uważam, że nie jest tak dobry jak ostatnie dwa, które tutaj pokazałam.
Coś mi nie gra w jego twarzy :)

 ...Jakoś coś krzywo wyszło :D ale nie przejmuję się, wciąż się uczę.
W wypalaniu są już kolejne dwie postaci, mam nadzieję, że wyjdą lepsze :)

Zrobiłam także na próbę przybornik - z małą wróżką.

 Tutaj kolorki nie wyszły tak jak się spodziewałam; są troszkę za ciemne.

Rzecz w tym, że gdy nakłada się szkliwo - a jest to po prostu proszek z wodą, taka matowa dość gęsta śmietana - nie widać jaki kolor wyjdzie po wypaleniu. Dla przykładu - zielone kolory przed wypaleniem, takie w formie proszku, są... czerwone :) Malowanie szkliwem jest więc dość szaleńczym i ryzykownym procesem.
Mam nadzieję pokazać dokładnie jak to wygląda przy okazji kolejnej mojej pracy.

I na koniec - naczynie w kolorze hawajskim... :)

 

Jak przeczytałam nazwę tego szkliwa, wiedziałam, że będę chciała spróbować tego koloru. Baaardzo mi się spodobał :)
Sam kształt tej miseczki jest przypadkiem - rozwałkowałam okrągły gliniany placek, odbiłam w nim serwetkę i wsadziłam do plastikowej zwykłej miski. Brzegi tego glinianego placka tak się powyginały... i tak zostały :)

I na koniec - miło mi poinformować, że moja praca, prezent dla koleżanki (piórnik i zakładka - można zobaczyć je TU), został wyróżniony w wyzwaniu Art Piaskownicy, zajął drugie miejsce w temacie "Motywy kwiatowo-roślinne". Banerek wstawiłam w gadżecie w pasku po prawo.

Po raz pierwszy coś mojego zostało wyróżnione w wyzwaniu/konkursie. Fajnie :)

Podzielę się przy okazji pewną refleksją...
Ta sama praca w grupie decoupageowej na Facebooku, gdzie czasem pokazuję swoje prace, przeszła w sumie niezauważona i miała ledwo dziesięć "lubię to" :D co, przy fakcie, że grupa liczy kilka tysięcy osób, może być zastanawiające... Tak jeszcze nie zdarzyło się z żadnym moim tworem. Przyznam szczerze, że początkowo trochę się przejęłam - czy przypadkiem nie stworzyłam jakiegoś mutanta-potwora-paszteta-śmiecia... na dodatek dałam go komuś w prezencie... (no, przez chwilę się wtedy wystraszyłam :)) ale ogarnęłam się, wzięłam się w garść ("dziewczyno, naprawdę chce ci się przejmować ilością lajków?! Ile ty masz lat?? nie masz nic innego do roboty???") doszłam do wniosku, że o "gustach się nie dyskutuje" i tyle. To tylko Facebook :)

Ta przygoda uświadomiła mi jedną rzecz - pomimo ciągle zbieranego przeze mnie doświadczenia, kształtowania charakteru i własnego zdania - gdzieś jednak głęboko tkwi we mnie takie przejmowanie się opinią i sądami innych, szczególnie w dużym gronie. Sądziłam, że przejmowanie się "co ludzie powiedzą" gdzieś przeszło z wiekiem nastoletnim, ale jednak nie... :) Pozbycie się tego jest bardzo trudne, ale jak już wiem, że to istnieje, to będzie mi łatwiej nad tym pracować.

Trzeba robić co się lubi, cieszyć się tym, i już! ;)