Lektotafobia

...Lektotafobia... znacie coś takiego? Niedawno usłyszałam ten termin i pomyślałam, że chyba będę pasowała do grona osób, które ta nazwa obejmuje.

Definicja to: strach, że do końca życia nie zdąży się przeczytać wszystkich cudownych książek. (>>tu źródło)

Recently I've heard a term 'lektotafobia' - in Polish, but I couldn't find it in English. It means a fear of not being able to read all wonderful books until the end of you life. I think this term fits me...

Czuję, że z każdym rokiem nasila się mój książkoholizm i właśnie lektotafobia. Czasem mam wrażenie, że ścigam się sama ze sobą - czy wykorzystam czas jaki mam na jak największą ilość książek?... Jest tyle cudnych historii...

Zapraszam na post książkowo-zakładkowy 😃 Zaprezentuję moje osobiste top 10 z zeszłego roku (przeczytałam 108 książek, więc jest z czego wybierać), a w następnym poście zakładkowym pokażę  największe rozczarowania... 😁

Every year I feel my bookaholism and lektotaphobia get stronger. Sometimes I get an impression I race with myself - will I be able to use the time I have to read as much as it's possible? There are so many beautiful stories...

Today it's a book/bookmark post. I'll show you my personal top 10 of the books I read last year (there were 108 of them so there are plenty to choose from ;)) In my next post I'm going to present the 10 most disappointing...

Zakładki wykonałam oczywiście w decoupage - ozdobiłam dwustronnie sklejkowe bazy.

Każdy obrazek to wzór serwetkowy.

Każdy obrazek podmalowałam.

Tutaj zobaczycie jak zakładki wyglądały "na surowo":

I decoupaged the bookmarks of course. I used plywood blanks. Each picture comes from a paper napkin and I painted some of the background and the elements. Below you can see what the bookmarks looked like at a very early stage:

Podsumowanie książkowe:

W zeszłym roku kwartalnie pokazywałam, co czytam: >>styczeń-marzec, >>kwiecień-czerwiec, >>lipiec-wrzesień, >>październik-grudzień.

Moje "TOP 10 2022" ('sortuję' według tytułów, ale także autorów), zaczynam od numeru 10; podsumowanie jest mocno subiektywne!:

10. Różne powieści Lucindy Riley - wszystkie poza ostatnią częścią Siedmiu Sióstr, która znajdzie na mojej rozczarowującej liście. Przeczytałam osławiony na całym świecie cykl Siedmiu Sióstr, oraz Różę Północy, Sekret Heleny, Sekret Listu. Wszystkie je łączy to, że... czuję, że autorka NAPRAWDĘ kocha swoje postaci, że wnika całym swoim sercem w kreowany przez siebie świat... Może powinnam powiedzieć "kochała", bo niestety L. Riley zmarła w 2021 roku 😢

Poniżej piszę o tym, co jest "poza podium"; tutaj na 10. miejscu umieściłabym kilka książek ex aequo...

9. Dbałość: o komunikowaniu swoich potrzeb, stawianiu granic i wolności bycia sobą. Nedra Glover Tawwab. To taki poradnik, nie powieść. Ta książka "stanęła" na mojej drodze - Wszechświat chyba wiedział, że jej potrzebowałam 😉 i zadbał o to, żebym ją przeczytała....

8. Życie Violette. Valerie Perrin. Początkowo miałam jej nie umieszczać w moim top10, ale myślami do niej ciągle wracam... Lubię nieszablonowe, nieoczywiste powieści, z przesłaniem, z głębszym sensem, lubię kiedy przeczytana książka zostawia jakieś "ziarenko" w moim sercu, a nie jest tylko czymś przelotnym... Życiem Violette jest właśnie takie głębsze, wymagające więcej czasu.

7. Listy pisane szeptem. Magdalena Witkiewicz. Lubię powieści tej autorki 😊 Mają w sobie mnóstwo ciepła, takiej pozytywnej wibracji... Tak samo jest z Listami. Słuchałam audiobooka - narratorami jest żona i mąż, lektorzy byli doskonale dobrani, dzięki temu słuchało się fantastycznie. Ważna opowieść o związkach, o komunikacji, o wspólnym życiu...

6. Saga Wiejska. Kasia Bulicz-Kasprzak. Kto by pomyślał, że opowieść o chłopach, zaczynająca się około 1918 roku, może być tak fascynująca 😉😀 Przeczytałam wszystkie 4 tomy, wiem, że będzie kolejny; czekam z niecierpliwością!

5. Cuda Wianki. Aneta Jadowska. W 2021 przeczytałam Cud Miód Malina, a Cuda Wianki są kontynuacją. Jestem zachwycona: dużo fantastyki, ogromna dawka humoru (dosłownie śmiałam się na głos!! 😄😄 Rzadko mi się to zdarza podczas czytania), barwne postaci, intrygujące opowieści. Obie tak bardzo podobały mi się, że sama sobie kupiłam je w formie prezentu na Gwiazdkę 😁😁

4. Dylemat. B. A. Paris. Niezbyt często czytam thrillery, ale ten pochłonął mnie całkowicie. Słuchałam audiobooka; narracja jest podzielona między małżonków, lektorzy są doskonale dobrani, i ta forma tylko podkręciła tę wciągającą historię.

3. Tajemnica Latarni Morskiej, Santa Montefiore. Wciągnęła mnie od pierwszej strony i nie odpuściła do samego końca. To pierwsza powieść tej autorki, jaką przeczytałam; zachęcona Tajemnicą sięgnęłam po kolejne... były dobre, ale nie aż tak jak ta 😀 Może saga o Deverillach, którą zaczęłam, okaże się równie dobra. Tu i Teraz S. Montefiore było całkiem niezłe, poruszające, pamiętam, że na końcu popłakałam się, a to coraz rzadziej mi się zdarza...

2. Gdzie śpiewają raki, Delia Owens. Trafiła prosto to mojego serca, prosto do mojej wrażliwości... Momentami tak poruszająca, smutna, dosłownie! chwytała za serce... Co ciekawe, całość w dużym stopniu obraca się wokół zbrodni, ale to nie kryminał w czystym tego słowa znaczeniu. Zakończenie dosłownie zmiotło mnie z nóg...

1. Powieści Barbary Wysoczańskiej. Przeczytałam wszystkie trzy: Narzeczona nazisty, Siła kobiet, Świat na nowo. Uwielbiam powieści historyczne - fabułę osadzoną w jakiejś innej niż nasza epoce. Każda z tych trzech powieści była wciągająca, nieprzesłodzona (to bardzo cenię), poruszająca, dopracowana... Każda z tych powieści to prawdziwa uczta 😀

Tuż "za podium" znalazłby się powieści Kristin Hannah (choć nie wszystkie), Psie Pazury (Thomas Savage) - czytałam, a także oglądałam adaptację Netflixa, bardzo dobra powieść i film!, Cztery Muzy (Sophie Haydock) -fabularyzowana biografia malarza Egona Schielego, Szeptun i Szczęście z piernika (Tomasz Betcher) - moje odkrycie 2022! 😉 - wspaniała, nieprzesłodzona literatura tzw. "kobieca", polecam!, Miłość to czasownik (Olga Kordys-Kozierowska) - pełen czułości i humoru poradnik dla par, Kobieta w białym kimonie (Ana Johns) - bardzo poruszająca, smutna, pamiętam, że się popłakałam... powieści Jojo Moyes - są cudownie długie, wciągające, dopracowane, podziwiam rozległość tematów, które autorka porusza i jej dbałość o szczegóły historyczne... Tam gdzie las spotyka się z niebem (Glendy Vanderah), "literacka perełka" - takie określenie znalazłam na lubimyczytac.pl i zgadzam się z nim 😉

Może kogoś zainspiruję po sięgnięcie po którąś z nich? 😉

Sama bardzo często korzystam z rekomendacji innych czytelników 💕

Pozdrawiam serdecznie!